Το ιστορικό τείχος βρίσκεται δίπλα στο πάρκο του Αλμυρού. Εδώ έγινε μια απ’ τις σημαντικότερες μάχες του 1821. (Η Μάχη της Βέργας). Το Τείχος που είχαν φτιάξει οι Μανιάτες για να αντιμετωπίσουν τους 6.000 Τουρκοαιγύπτιους του Ιμπραήμ από τις 22 εως τις 24 Ιουνίου 1826. Είχε δυο μέτρα ύψος και μήκος 1500μ. Με πολεμίστρες και δυο πολεμόπυργους. Ήταν κατασκευασμένο από ξερολιθιά, άρχιζε από τη θάλασσα και έφτανε ως το βράχο Καστράκι στην κάτω Βέργα. Σ’ αυτόν τον θρυλικό Μαντρότοιχο οι Αιγύπτιοι καθηλώνονται και θερίζονται σαν στάχια από τους ταμπουρωμένους και αθέατους Μανιάτες, ώσπου στο τέλος τρέπονται σε φυγή με βαρύτατες απώλειες. Τμήμα του τείχους σώζεται ακόμα και σήμερα, από τη θάλασσα ως τον προμαχώνα της πάνω καζάρμας, εκεί όπου έχει στηθεί το μνημείο του Μανιάτη πολεμιστή. Και κάθε χρόνο στις 22 Ιουνίου γιορτάζουμε την επέτειο, για την Ιστορική Μάχη της Βέργας.
Από αυτόν τον μεγάλο αγώνα δεν απουσίασαν οι Σελιτσάνοι. Στρατεύονταν από τους καπετανάκηδες του πετροβουνίου και έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες . Πολέμησαν στο Μανιάκι αλλά δεν γνωρίζουμε πόσοι ακριβώς έπεσαν εκεί .Και φτάνουμε στην ιστορική μάχη της Βέργας όπου οι Σελιτσάνοι έλαβαν μέρος με το δικό τους σώμα υπό την αρχηγία του Τζανέτου Κουρκουτά .
Κι ενώ η Μάχη εξελίσσετε ακόμη, οι άμαχοι της Σέλιτσας (της σημερινής Άνω Βέργας). Σήκωσαν από το προσκυνητάρι της Εκκλησίας των Εισοδείων την Εικόνα <<Ελπίδα των Χριστιανών >>, καθώς και όλες τις φορητές εικόνες του Ναού και σχημάτισαν λιτανεία με κατεύθυνση το Χάλπινο (φρύδι του όρους Καλάθι ) απ’ όπου φαινόταν πανοραμικά το πεδίο της μάχης. Οι γέροι άδειαζαν τις κουμπούρες τους χαιρετίζοντας και εμψυχώνοντας τους ταμπουρωμένους, δίνοντας την εντύπωση στους αραπάδες ότι έρχονται ενισχύσεις. Την Τρίτη ημέρα ακούστηκε από την Γιάννιτσα η τρομπέτα του Κολοκοτρώνη που κατέφτασε με τους Λεωνταρίτες του. Ο στρατός του Ιμπραήμ αποσύρθηκε οριστικά.Η Μάνη σώθηκε! Και η επανάσταση επίσης!
